Sports Task Force, 007, Bikini's in SunPeaks
Door: Denise
Blijf op de hoogte en volg Denise
20 November 2007 | Canada, Ottawa
WAUW!!!!
WAT EEN WEEK!!! Dit is er een om over naar huis te schrijven… (dat heb ik de afgelopen maanden natuurlijk nog niet gedaan, dus nu wordt het dan maar eens tijd ;) )
Dus bereid je voor op de langste update tot nu toe…
Nogmaals, wat een week, wat een week! Dit is er een die mijn persoonlijke geschiedenisboek ingaat als, ik denk wel de meest vermoeiende van mijn hele leven, maar tegelijkertijd ook een van de beste!
Ik weet niet eens waar ik moet beginnen…, zoveel is er gebeurd, zoveel is er gedaan en zo ontzettend veel is er meegemaakt.
Zoals ik vorige week al zei, was het nog maar heel kort tot de Sports Task Force, hét evenement van the 2-007 Fall semester @ TRU! En dat die tijd tot de Sports Task Force kort was hebben we gemerkt; druk dat het die week was! En niet alleen voor de Sports Task Force (vanaf nu STF), ook voor school en de voorbereidingen die gedaan moesten worden voor papa’s aankomst en m’n verjaardag.
Nog even om voor iedereen duidelijk te maken wat de STF ook al weer is; dit is een benefiet evenement dat jaarlijks georganiseerd wordt door de ancilliary services op de campus van TRU. Hierbij betaald men 120 dollar per kaartje, dat gedoneerd wordt aan de WOLFPACK, ofwel, de athletic department van TRU. Tijdens deze avond worden de mensen vermaakt met entertainment, heerlijke cocktails, zo mogelijk even lekker eten, en worden er veilingen gedaan om geld op te halen voor de athletics. En dit alles wordt georganiseerd met een bepaald thema, dit jaar dus 007, James Bond.
Mijn opdracht; organiseren van de decoratie, animatie, entertainment, cocktails, de aankleding van de zaal, of eigenlijk alles wat niet te maken had met de veiling.
Vorige week vrijdag (9/11) en de maandag erna hebben we besteed aan het maken van de dobbelstenen. Om even het geheugen op te frissen; deze dienen als decoratie voor de Sports Task Force - James Bond is casino, casino is dobbelstenen. Enfin, er is veel tijd ingegaan, uiteindelijk waren we er donderdag avond pas mee klaar, maar hadden we wel 47 dobbelstenen (á ongeveer 40 minuten knutselwerk per stuk).
Tussen al het knutselwerk door moest er ook een redelijk groot (lees 4000 woorden) onderzoek essay ingeleverd worden, dus daar is ook heel wat tijd ingegaan.
Dit is dus hoe mijn week eruitzag;
Maandag; van 11 tot 16.30 dobbelstenen geknutseld. Daarna geprobeerd door de storm (windstoten van 140km per uur) naar huis te lopen. Ik kan je zeggen, dat heeft even geduurd. Deuren gingen met heel erg veel moeite open, maar daarentegen wel weer heel makkelijk dicht.
De rest van de middag en de avond is besteed aan het maken van het essay, of ik moet eigenlijk zeggen, poging tot omdat ik constant werd afgeleid door de kleine dingen die nog geregeld moesten worden voor de STF. Met uiteindelijk een behoorlijk lijstje met kleine dingetjes die toch niet vergeten moesten worden. Laat op de avond nog met een aantal een film gekeken..
Bedtijd; 2.35
Dinsdag; 8.30 in de les. Dat doet dan toch wel een beetje pijn, maar ok, eigen schuld, dikke bult. Tot half vijf in de les om vervolgens weer wat stippen voor de dobbelstenen uit te knippen. Daarna nog boodschappen doen, want je wil toch ook wel wat fatsoenlijks te eten. ’s Avonds verder aan het essay. Weer afgeleid door het event; het komt nu toch wel heel dichtbij, en ik heb nog steeds niks om aan te trekken..
Bedtijd; 3.20 uur
Woensdag; 8 uur in het zwembad met Regine. Sportvrouw noem ik dat, en bikkelen noem ik dat ook. 10.30 STF meeting, alle laatste dingen geregeld (tenminste, dat dachten we toen..) en weer verder aan de dobbelstenen. 5.00pm thuis. Snel eten, en op weg naar een hockey wedstrijd. De eigenaren van McGill housing hadden voor iedereen gratis kaartjes geregeld, dus dat was bijzonder leuk. Maar ik had nog steeds dat essay liggen dat nog niet helemaal klaar was (als in; ik miste nog 2500 woorden en het moest de dag erna ingeleverd worden). Goed als ik ben, kan ik dat soort dingen van me afzetten. Stress ken ik niet, of nauwelijks. ’s Avonds laat thuis van de wedstrijd (die verlengd werd vanwege gelijkspel en daardoor heel wat langer duurde), en toen moest het essay nog afgemaakt worden.
Bedtijd; 4.20
Donderdag; 8.30 les. Toen de wekker om 8.15 ging besloten niet te gaan, ik was gesloopt, echt gesloopt. En het essay was nog steeds niet helemaal af, dus ik besloot dat ik mijn tijd beter kon besteden door niet te gaan. Achteraf een goede keuze geweest, want de les ging niet door. De rest van de ochtend besteed aan het finishen van het essay, 12.30 waren we weer aan het dobbelstenen (nieuw werkwoord ) En uiteindelijk was ik daarvan om 11.nog iets (in de avond dus) thuis. Na het dobbelstenen zijn we begonnen met de decoraties op te gaan hangen in de Grand Hall (de ruimte waar het evenement gehouden werd). 47 Dobbelstenen opgehangen, 231 wolfjes neergezet op de tafels (iedereen kreeg een WOLFpack, de mascotte, alleen in het klein, mee naar huis. Dit keer alleen niet in de sportoutfit, maar in een echte smoking – ook dat was dus gethematiseerd door ons), 21 center pieces gemaakt (grote martiniglazen met pokerchips in gelatine..net een echte cocktail! En helemaal in James Bond stijl natuurlijk), pokerchips over de tafels verdeeld (die hadden we speciaal laten maken voor het evenement, mét het logo van de athletics erop), de chair covers over de stoelen gehangen, die weer gedecoreerd met een grote gouden strik, behalve op de drie hoofdtafels, die kregen als chair covers echte tuxedo blouses mét een bow tie. Ook dat geheel in stijl met James Bond natuurlijk, en de belangrijkste sponsoren van het evenement waren goed te herkennen.
Toen ik thuis kwam na het decoreren, kwam ik erachter dat ik mijn was ook nog moest doen, want ik had ongeveer niks meer om aan te trekken. Dus ja, daar ga je dan, na middernacht je was doen. Gelukkig waren Regine en Julia bij Thirsty Thursday’s geweest, zagen ze dat ik nog wakker was en hebben we een hele tijd lekker zitten kletsen. Mijn was allang klaar, maar goed. Toen moest het nog in de droger, en was het wel al half twee. En naar bed gaan zonder dekens is hier toch best koud. En dan moet je toch nog even de tijd doden, en heb ik maar, midden in de nacht als het was, mijn kamer van onder tot boven schoongemaakt (kwam papa tenminste ook in een opgeruimd huis binnen).
Bedtijd; 3.50
Vrijdag; DE DAG! Ik had alleen nog geen panty of schoenen voor onder mijn jurk (die ik gelukkig van Havovie – een van de andere 3 student-organizers van de STF – kon lenen). We hadden wel weer om 9.30 in de Grand Hall afgesproken. Dus ik braaf mijn wekkertje om 7.30, om vervolgens om half negen bij de Walmart te staan, en GELUKKIG, in een keer te slagen voor schoenen.
Van 9.30 tot aan het event is de tijd voorbij GEVLOGEN, hebben we zelf ook gevlogen, en nu toch ook wel een beetje gestressed ; de zangeres was ziek, en we hadden geen back up. CRISIS!!! Ja, en hoe goed ik stress ook van me af kan zetten, dat is toen toch even niet gelukt… Gelukkig kon een vriendin van Havovie schitterend zingen, en wist ze de teksten van de nummers in een halve dag uit haar hoofd te leren. Wat een opluchting!
Een ander stresspunt waren de bondgirls (onze vrijwilligers), we hadden van 4 van de 8 helemaal niks meer gehoord, ondanks meerdere pogingen ze te bereiken. Dus moesten we backup vinden. Gelukkig kennen we een hoop mensen en was dat zo geregeld. Verder dus de rest van de dag heen en weer gerend en de laatste dingen opgebouwd.
Half vijf waren we klaar, half zes kwamen de vrijwilligers. Wat een timing. Precies genoeg om ons om te kleden en mooi te maken voor de avond zelf. Alle vrijwilligers (de bondgirls) moesten van ons een zwarte jurk met een sjerp waarop stond ‘Bond Girls’, op deze manier duidelijk herkenbaar voor de gasten. Ook wij droegen een zwarte jurk.
Ons ijssculptuur heeft een grote indruk gemaakt. Een pistool met daarin 007 verwerkt, dat een loep had en waardoor je cocktail dus uit de loop van het pistool kwam, lichten die er van onderaf op werden geschenen, meer als 250 cocktailglazen ernaast, een grote bak met ijsklontjes, blauwe lichtjes en discoballen voor het sculptuur (en dus in die bak met ijsklontjes)… HOE VET IS DAT!!!
De avond zelf is te beschrijven in één woord (aldus onze leraar); EXCELLENT!
Dat wou ik dus even zeggen! :D Ondanks een aantal stressdingen gedurende de dag, verliep tijdens de avond alles op rolletjes, en is er niks fout gegaan. De mensen waren onder de indruk over hoe gethematiseerd alles was, zelfs de coat tags waren duidelijk herkenbaar als BOND, JAMES BOND. En, aldus de evaluatieformulieren die zijn ingevuld door de gasten, vond meer als de helft van de 21 tafels (x10 man per tafel) dat wij alleen maar 10-en verdienden.
En, nu wil ik niet heel erg opscheppen (of eigenlijk toch wel), maar als hoogstaande zakenlui die meerdere van zulke avonden per jaar hebben dat zeggen, mag je toch wel bijzonder trots op jezelf zijn.
Aan het einde van de avond moest er natuurlijk een borreltje (of meer) gedronken worden op een geslaagde avond!!
Bedtijd; rond 3 uur
En nu is papa er! Super om die weer te zien!! En hij heeft een stukje van het evenement zelf kunnen zien! Dat vond ik super, want woorden kunnen het wel proberen uit te leggen, maar live-beelden geven de sfeer pas echt door.
En op dit moment (dat ik dit schrijf, niet dat ik het upload) zitten we in SunPeaks heerlijk decadent te doen in een 4-sterren hotel. Eerste wat we gekocht hebben hier in SunPeaks; bikini en zwembroek…
Ik hoor het jullie al denken; HUH? Nog eerder dan een skipas? Ja, inderdaad. We waren er pas laat op de dag, ondanks dat we om 8 uur waren opgestan (zaterdag), en hadden dus besloten die dag niet meer te gaan skiën. En aangezien ons hotel een mooie outdoor hot tub heeft, moesten we daar gebruik van maken. Maar ja, als je je zwemkleding niet bij je hebt, moet je die toch even kopen, vandaar dus ;) In de avond waren papa ik en allebei Gesloopt, papa van zijn jetlag, ik van de drukke week. Dus lagen we heerlijk vroeg te slapen
Vandaag (zondag) geboard en ge-skwald, en heerlijk van het mooie weer genoten! Het was echt wintersportweer; ’s nachts had het gesneeuwd, nu was het schitterend weer! Door de magere sneeuwval hier zijn er maar 3 runs open, maar dat was eigenlijk wel genoeg voor de eerste dag. Hele mooie skidag gehad! En in de avond natuurlijk weer even in de hot tub geweest, gevierd dat ik, in Nederland, al jarig was (toch leuk dat ik dit jaar 33 uur jarig ben ;).
Iedereen onwijs bedankt voor de leuke kaarten,emails, krabbels, wallposts en al die dingen meer!!Die krijgen een hele mooie plek in mijn kamer, en geven me helemaal het gevoel dat ik jarig ben!!! TOP!!
Dan duik in nu mijn bed in, hier is het nu nog de 18e…morgen historische dag; voor de eerste keer op mijn verjaardag boarden!!
WAUW…. Wat een ontzettende topweek!!!
WAT EEN WEEK!!! Dit is er een om over naar huis te schrijven… (dat heb ik de afgelopen maanden natuurlijk nog niet gedaan, dus nu wordt het dan maar eens tijd ;) )
Dus bereid je voor op de langste update tot nu toe…
Nogmaals, wat een week, wat een week! Dit is er een die mijn persoonlijke geschiedenisboek ingaat als, ik denk wel de meest vermoeiende van mijn hele leven, maar tegelijkertijd ook een van de beste!
Ik weet niet eens waar ik moet beginnen…, zoveel is er gebeurd, zoveel is er gedaan en zo ontzettend veel is er meegemaakt.
Zoals ik vorige week al zei, was het nog maar heel kort tot de Sports Task Force, hét evenement van the 2-007 Fall semester @ TRU! En dat die tijd tot de Sports Task Force kort was hebben we gemerkt; druk dat het die week was! En niet alleen voor de Sports Task Force (vanaf nu STF), ook voor school en de voorbereidingen die gedaan moesten worden voor papa’s aankomst en m’n verjaardag.
Nog even om voor iedereen duidelijk te maken wat de STF ook al weer is; dit is een benefiet evenement dat jaarlijks georganiseerd wordt door de ancilliary services op de campus van TRU. Hierbij betaald men 120 dollar per kaartje, dat gedoneerd wordt aan de WOLFPACK, ofwel, de athletic department van TRU. Tijdens deze avond worden de mensen vermaakt met entertainment, heerlijke cocktails, zo mogelijk even lekker eten, en worden er veilingen gedaan om geld op te halen voor de athletics. En dit alles wordt georganiseerd met een bepaald thema, dit jaar dus 007, James Bond.
Mijn opdracht; organiseren van de decoratie, animatie, entertainment, cocktails, de aankleding van de zaal, of eigenlijk alles wat niet te maken had met de veiling.
Vorige week vrijdag (9/11) en de maandag erna hebben we besteed aan het maken van de dobbelstenen. Om even het geheugen op te frissen; deze dienen als decoratie voor de Sports Task Force - James Bond is casino, casino is dobbelstenen. Enfin, er is veel tijd ingegaan, uiteindelijk waren we er donderdag avond pas mee klaar, maar hadden we wel 47 dobbelstenen (á ongeveer 40 minuten knutselwerk per stuk).
Tussen al het knutselwerk door moest er ook een redelijk groot (lees 4000 woorden) onderzoek essay ingeleverd worden, dus daar is ook heel wat tijd ingegaan.
Dit is dus hoe mijn week eruitzag;
Maandag; van 11 tot 16.30 dobbelstenen geknutseld. Daarna geprobeerd door de storm (windstoten van 140km per uur) naar huis te lopen. Ik kan je zeggen, dat heeft even geduurd. Deuren gingen met heel erg veel moeite open, maar daarentegen wel weer heel makkelijk dicht.
De rest van de middag en de avond is besteed aan het maken van het essay, of ik moet eigenlijk zeggen, poging tot omdat ik constant werd afgeleid door de kleine dingen die nog geregeld moesten worden voor de STF. Met uiteindelijk een behoorlijk lijstje met kleine dingetjes die toch niet vergeten moesten worden. Laat op de avond nog met een aantal een film gekeken..
Bedtijd; 2.35
Dinsdag; 8.30 in de les. Dat doet dan toch wel een beetje pijn, maar ok, eigen schuld, dikke bult. Tot half vijf in de les om vervolgens weer wat stippen voor de dobbelstenen uit te knippen. Daarna nog boodschappen doen, want je wil toch ook wel wat fatsoenlijks te eten. ’s Avonds verder aan het essay. Weer afgeleid door het event; het komt nu toch wel heel dichtbij, en ik heb nog steeds niks om aan te trekken..
Bedtijd; 3.20 uur
Woensdag; 8 uur in het zwembad met Regine. Sportvrouw noem ik dat, en bikkelen noem ik dat ook. 10.30 STF meeting, alle laatste dingen geregeld (tenminste, dat dachten we toen..) en weer verder aan de dobbelstenen. 5.00pm thuis. Snel eten, en op weg naar een hockey wedstrijd. De eigenaren van McGill housing hadden voor iedereen gratis kaartjes geregeld, dus dat was bijzonder leuk. Maar ik had nog steeds dat essay liggen dat nog niet helemaal klaar was (als in; ik miste nog 2500 woorden en het moest de dag erna ingeleverd worden). Goed als ik ben, kan ik dat soort dingen van me afzetten. Stress ken ik niet, of nauwelijks. ’s Avonds laat thuis van de wedstrijd (die verlengd werd vanwege gelijkspel en daardoor heel wat langer duurde), en toen moest het essay nog afgemaakt worden.
Bedtijd; 4.20
Donderdag; 8.30 les. Toen de wekker om 8.15 ging besloten niet te gaan, ik was gesloopt, echt gesloopt. En het essay was nog steeds niet helemaal af, dus ik besloot dat ik mijn tijd beter kon besteden door niet te gaan. Achteraf een goede keuze geweest, want de les ging niet door. De rest van de ochtend besteed aan het finishen van het essay, 12.30 waren we weer aan het dobbelstenen (nieuw werkwoord ) En uiteindelijk was ik daarvan om 11.nog iets (in de avond dus) thuis. Na het dobbelstenen zijn we begonnen met de decoraties op te gaan hangen in de Grand Hall (de ruimte waar het evenement gehouden werd). 47 Dobbelstenen opgehangen, 231 wolfjes neergezet op de tafels (iedereen kreeg een WOLFpack, de mascotte, alleen in het klein, mee naar huis. Dit keer alleen niet in de sportoutfit, maar in een echte smoking – ook dat was dus gethematiseerd door ons), 21 center pieces gemaakt (grote martiniglazen met pokerchips in gelatine..net een echte cocktail! En helemaal in James Bond stijl natuurlijk), pokerchips over de tafels verdeeld (die hadden we speciaal laten maken voor het evenement, mét het logo van de athletics erop), de chair covers over de stoelen gehangen, die weer gedecoreerd met een grote gouden strik, behalve op de drie hoofdtafels, die kregen als chair covers echte tuxedo blouses mét een bow tie. Ook dat geheel in stijl met James Bond natuurlijk, en de belangrijkste sponsoren van het evenement waren goed te herkennen.
Toen ik thuis kwam na het decoreren, kwam ik erachter dat ik mijn was ook nog moest doen, want ik had ongeveer niks meer om aan te trekken. Dus ja, daar ga je dan, na middernacht je was doen. Gelukkig waren Regine en Julia bij Thirsty Thursday’s geweest, zagen ze dat ik nog wakker was en hebben we een hele tijd lekker zitten kletsen. Mijn was allang klaar, maar goed. Toen moest het nog in de droger, en was het wel al half twee. En naar bed gaan zonder dekens is hier toch best koud. En dan moet je toch nog even de tijd doden, en heb ik maar, midden in de nacht als het was, mijn kamer van onder tot boven schoongemaakt (kwam papa tenminste ook in een opgeruimd huis binnen).
Bedtijd; 3.50
Vrijdag; DE DAG! Ik had alleen nog geen panty of schoenen voor onder mijn jurk (die ik gelukkig van Havovie – een van de andere 3 student-organizers van de STF – kon lenen). We hadden wel weer om 9.30 in de Grand Hall afgesproken. Dus ik braaf mijn wekkertje om 7.30, om vervolgens om half negen bij de Walmart te staan, en GELUKKIG, in een keer te slagen voor schoenen.
Van 9.30 tot aan het event is de tijd voorbij GEVLOGEN, hebben we zelf ook gevlogen, en nu toch ook wel een beetje gestressed ; de zangeres was ziek, en we hadden geen back up. CRISIS!!! Ja, en hoe goed ik stress ook van me af kan zetten, dat is toen toch even niet gelukt… Gelukkig kon een vriendin van Havovie schitterend zingen, en wist ze de teksten van de nummers in een halve dag uit haar hoofd te leren. Wat een opluchting!
Een ander stresspunt waren de bondgirls (onze vrijwilligers), we hadden van 4 van de 8 helemaal niks meer gehoord, ondanks meerdere pogingen ze te bereiken. Dus moesten we backup vinden. Gelukkig kennen we een hoop mensen en was dat zo geregeld. Verder dus de rest van de dag heen en weer gerend en de laatste dingen opgebouwd.
Half vijf waren we klaar, half zes kwamen de vrijwilligers. Wat een timing. Precies genoeg om ons om te kleden en mooi te maken voor de avond zelf. Alle vrijwilligers (de bondgirls) moesten van ons een zwarte jurk met een sjerp waarop stond ‘Bond Girls’, op deze manier duidelijk herkenbaar voor de gasten. Ook wij droegen een zwarte jurk.
Ons ijssculptuur heeft een grote indruk gemaakt. Een pistool met daarin 007 verwerkt, dat een loep had en waardoor je cocktail dus uit de loop van het pistool kwam, lichten die er van onderaf op werden geschenen, meer als 250 cocktailglazen ernaast, een grote bak met ijsklontjes, blauwe lichtjes en discoballen voor het sculptuur (en dus in die bak met ijsklontjes)… HOE VET IS DAT!!!
De avond zelf is te beschrijven in één woord (aldus onze leraar); EXCELLENT!
Dat wou ik dus even zeggen! :D Ondanks een aantal stressdingen gedurende de dag, verliep tijdens de avond alles op rolletjes, en is er niks fout gegaan. De mensen waren onder de indruk over hoe gethematiseerd alles was, zelfs de coat tags waren duidelijk herkenbaar als BOND, JAMES BOND. En, aldus de evaluatieformulieren die zijn ingevuld door de gasten, vond meer als de helft van de 21 tafels (x10 man per tafel) dat wij alleen maar 10-en verdienden.
En, nu wil ik niet heel erg opscheppen (of eigenlijk toch wel), maar als hoogstaande zakenlui die meerdere van zulke avonden per jaar hebben dat zeggen, mag je toch wel bijzonder trots op jezelf zijn.
Aan het einde van de avond moest er natuurlijk een borreltje (of meer) gedronken worden op een geslaagde avond!!
Bedtijd; rond 3 uur
En nu is papa er! Super om die weer te zien!! En hij heeft een stukje van het evenement zelf kunnen zien! Dat vond ik super, want woorden kunnen het wel proberen uit te leggen, maar live-beelden geven de sfeer pas echt door.
En op dit moment (dat ik dit schrijf, niet dat ik het upload) zitten we in SunPeaks heerlijk decadent te doen in een 4-sterren hotel. Eerste wat we gekocht hebben hier in SunPeaks; bikini en zwembroek…
Ik hoor het jullie al denken; HUH? Nog eerder dan een skipas? Ja, inderdaad. We waren er pas laat op de dag, ondanks dat we om 8 uur waren opgestan (zaterdag), en hadden dus besloten die dag niet meer te gaan skiën. En aangezien ons hotel een mooie outdoor hot tub heeft, moesten we daar gebruik van maken. Maar ja, als je je zwemkleding niet bij je hebt, moet je die toch even kopen, vandaar dus ;) In de avond waren papa ik en allebei Gesloopt, papa van zijn jetlag, ik van de drukke week. Dus lagen we heerlijk vroeg te slapen
Vandaag (zondag) geboard en ge-skwald, en heerlijk van het mooie weer genoten! Het was echt wintersportweer; ’s nachts had het gesneeuwd, nu was het schitterend weer! Door de magere sneeuwval hier zijn er maar 3 runs open, maar dat was eigenlijk wel genoeg voor de eerste dag. Hele mooie skidag gehad! En in de avond natuurlijk weer even in de hot tub geweest, gevierd dat ik, in Nederland, al jarig was (toch leuk dat ik dit jaar 33 uur jarig ben ;).
Iedereen onwijs bedankt voor de leuke kaarten,emails, krabbels, wallposts en al die dingen meer!!Die krijgen een hele mooie plek in mijn kamer, en geven me helemaal het gevoel dat ik jarig ben!!! TOP!!
Dan duik in nu mijn bed in, hier is het nu nog de 18e…morgen historische dag; voor de eerste keer op mijn verjaardag boarden!!
WAUW…. Wat een ontzettende topweek!!!
-
20 November 2007 - 22:59
Franck:
wow wow wow wow... had wel verwacht dat je het druk had, maar dit overtreft alles en petje af voor wat je gepresteerd hebt!!!! ik hoop dat je je verjaardag ook lekker hebt kunnen vieren en dan maakt deze 1,5 week tot de meest intense en ervaringrijkste week van je trip?
have more fun! -
20 November 2007 - 23:04
Mieke:
tja dian, helaas nu ben ik de eerste!!
Hoi lieve 21 jarige,
Wow wat een week joh, eentje om nooit te vergeten toch en super wat je allemaal weer voor elkaar gekregen hebt, ik ben trots op je!!! En jarig zijn in Canada gedurende 33 uur tja dat kunnen niet veel mensen zeggen toch.Ik had vanmiddag al ff stiekem op je facebook gekeken en al wat foto's gezien.Gave foto's hoor van de gala avond!! Leuk jurkje, gave ijssculptuur Nou alleen dat skijack nog!! mms misschien?? Nou lieverd geniet van je 4 sterren hotels met papa jullie verdien het!! Veel plezier nog deze week.
Veel liefs en een knuffel voor allebei.
mam -
21 November 2007 - 00:13
Debz:
jajaja!!! STF de coolste! :D -
21 November 2007 - 03:46
Louise:
We hope you had a nice birthday Denise! That was a very exciting week. We enjoy looking at the fotos. Love, Louise and Peter -
21 November 2007 - 09:01
~*dian*~:
ZUS nou moet ik toch eerlijk bekennen dat ik telleurgestelt ben in je,, en ik maar denken dat jij mij kende,, WAT IS DAT NOU VOOR ACHTERLIJK IETS OM OP 00:00 OF ZOIETS DIT BERICHT TE PLAATSEN -
21 November 2007 - 09:04
~*Dian*~:
goed ik drukte op enter das een foutje
maar ik je leuive kleine zusje lig natuurlijk dan allang te slapen,, inhoudend dat je dan gewoon WEET dat ik niet de 1e kan zijn:(
maar goed vergeten en vergeven je zal het druk hebben gehad enzoo;) en het toen het beste zijn uitgekomen!! nouja ben in ieder geval trots op je en het ziet er heeeel erg gaf uit,, had ik niet kennen bedenken hoor!!
heb zojuist een nieuw skipak en nieuwe camere gekoopt;) jaa jaaa ben der helemaal klaar voor
love you!!
kus -
21 November 2007 - 11:24
Alexandra:
Wat een super week zeg. De foto's zagen er ook heel gaaf uit.Echt top werk geleverd. Veel plezier met papa geniet ervan. -
21 November 2007 - 14:37
Sylvia :
Hoi Denise,
Geniet lekker van je weekje met papa.
Heb je wel verdiend na al dat drukke organiseren. Kan begrijpen dat je iedereen trots op je is, en dus ik ook een klein beetje hahaha.
Heel veel plezier, enne laat je maar lekker verwennen.
Liefs Sylvia -
21 November 2007 - 15:35
Ron En Anja:
AWESOME !!!!!!!!!!!
nu'ontstressen'en geniet van het skwallen en boarden samen met papa..
Leuk je maandag even gesproken te hebben.
tot hoors maar weer xx -
22 November 2007 - 18:07
Miranda:
Wat een ontzettend leuk verhaal weer! En wat heb je het ontzettend druk gehad, maar het ziet er allemaal geweldig uit op de foto's. Je hebt ook vast een ontzettend gezellige verjaardag gehad met je paps. Veel plezier nog!
Groetjes en liefs van ons allemaal. -
23 November 2007 - 03:38
Sascha:
Hey,
Nog gefeliciteerd met je verjaardag ;)
Ziet er allemaal supergaaf uit! Vooral die ijssculptuur is echt vet!
Nog veel plezier in the Hot Tub.
Groetjes! -
25 November 2007 - 11:54
Yvonne:
Hoi Denise,
Nog gefeliciteerd met je verjaardag. We zijn een paar dagen naar Denemarken geweest vandaar een latere reactie. Had heel wat om in te halen met lezen maar had was weer de moeite waard. Wat een verhaal weer dat zal je zeker nooit meer vergeten. Leuk de foto's. Jeff zal trots op jullie zijn hoe de tafel was gedekt echt super. Door z'n etiquette op z'n werk. Geniet lekker met je vader. En nog even dan komt Dian.
Groetjes Yvonne Rob en Jeff -
26 November 2007 - 06:53
Greet:
Hoi Denise,
Shame on me. Ik ben je verjaardag vergeten! Bij deze alsnog van harte gefeliciteerd and many happy returns.
Jouw verhalen lezende vraag ik me af hoe je ooit weer in ons kikkerlandje kan wennen.
Geniet ervan. Groetjes
Willem en Greet -
30 November 2007 - 00:35
Marco:
Hallo jongedame,
Gaaf leven heb jij daar. het even meegemaakt hebbende kan ik alleen maar zeggen dat het super is daaro, vele leuke vrienden. toffe omgeving, leuk om te kunnen skiën daarzo in sunpeaks en whistler. leuke university om te studeren, te feesten en te sporten. en je studeert inderdaad erg hard. zie je niet altijd in je berichtjes. heb ik dus wel gezien. alles kortom te gek.
geniet nog lekker daarzo, jou wel toevertrouwd. en tot je volgende verhaaltje op de site
Marco
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
